Tanganika- najgłębsze.
Tanganika to jezioro leżące na obszarze Afryki Wschodniej, należące do grupy tzw. Wielkich Jezior Afrykańskich. Dokładnie leży na obszarze kilku państwa takich jak: Zambia, Demokratyczna Republika Konga, Tanzania i Burundi. Jego powierzchnia zajmuje 34,4 tys. km². Stanowi najgłębsze jezioro na kontynencie afrykańskim oraz jest drugim pod tym samym względem na całym świecie (na pierwszym jest jezioro Bajkał). Jego średnia głębokość mierzy 570 metrów, a maksymalna dochodzi do 1435 metrów. Tanganika jest położone na 773 m n.p.m. Tanganika ma od 20 do 80 km szerokości, a jego temperatura utrzymuje się na poziomie 24–29 °C. Można je zaliczyć do jezior typu tropikalnego, ponieważ charakteryzuje go brak mieszania głębszych warstw i stały stała temperatura wody. Geneza jeziora sięga plioceńskiego wypiętrzenia zrębu zachodniego obrzeża jeziora – tego skutkiem było powstanie rowu tektonicznego (Wielkiego Rowu Zachodniego – około 10 mln lat temu). Tanganika została odkryta w 1858 roku przez Burton’a i Spece’a. Wody napłynęły do niego z kotliny Uniamwezi, a wpływają do niego rzeki: Ruzizi, Kalambo i Malagarasi. Nie ma odpływów- jednak przy wysokim stanie wód, uchodzi ona przez rzekę Luku. Zbiornik otoczony jest niemal cały dość wysokimi górami, które miejscami dochodzą aż do jego brzegów. Jezioro jest zamieszkane przez różnorodną faunę np. krokodyle, hipopotamy, ponad 250 gatunków ryb, w tym wiele z nich to gatunki endemiczne (nie występują nigdzie indziej).
Jezioro Wiktorii – największe.
Jezioro Wiktorii o pochodzeniu tektonicznym, położone jest na Wyżynie Wschodnioafrykańskiej. Zalicza się je do Wielkich Jezior Afrykańskich. Leży ono na terenie trzech państw: Kenia, Uganda i Tanzania. Jego powierzchnia liczy 68,8 tys. km² i jest największym jeziorem Afryki, a jednocześnie największym jeziorem tropikalnym na świecie. Ponadto jest trzecim co do wielkości jeziorem na świecie. Jego średnia głębokość liczy ok. 40 metrów, a w najgłębszym miejscu mierzy aż 80 metrów. Wiktorii leży w dorzeczu rzeki Nil. Wypływa z niego Nil Biały. Pięć wieków temu, jako pierwsi mieszkańcy osiedlili się nad jeziorem Luko i nazwali je – Ukewere. Zaś na mapach pojawiło się dopiero w 1858 roku, kiedy to zostało odkryte przez angielskiego podróżnika imieniem John Spece. Ten nazwał je na cześć królowej brytyjskiej – Wiktorii. Największymi miastami nad jeziorem są Mwanza i Musoma. W jego głębinach żyje ponad 200 gatunków ryb, w tym większość to gatunki endemiczne- nie występujące nigdzie indziej. Z rybołówstwa żyje tutaj ponad 30 mln rybaków i rolników. Niestety zauważa się zjawisko wysychania jeziora, co może stanowić w niedalekiej przyszłości problem. Dodatkowo w okresie lat 50. jezioro zarybiono Okoniem Nilowym, ze względu na jej duże rozmiary (do 25 kg) i popyt za granicą.